Çek git ve çek içine gidişini, Yanıma kâr kalmasın kaldıkların kar izleri örttüğünde. Sizler hâlâ oradaydınız hayatımın tam orta yerinde, Çek git artık ve çek içini gidişine. Ayağa kalk ve uzan yüzüme nevresimler buruşmuşken Yastık ıslanmışken terden uzan ve Dokun senin olana senin olanla Senin olandan yola çıkarak dön de Bak bana nerede kalmışsam [...]
Bencilliğin vücûd bulmuş halidir gözlerimin içine bakman. Göz bebeklerime çekilen mil gibisin, Oysa görüp göreceğim, içinin olmayışıymış. Uzanıp önce elimi tuttun, itiverdin sonra çekilip, Kaldım bıraktığın yerde, bakadurdum hayatın soluk tenine. Bir doğası yoktu aşkın yüzüme üflenen soluğunun, Bilmediğim, bir ruhunun da olmadığıydı. Kuytu bir kasnakta sıkı örülmüş bir nazdın [...]
Çok uzattım yaşamayı, biliyorum. Bilmediğim, seni nasıl seviyor olmaklığımdı. Olmadığım zamanlardaki yoksunluğum, Kokumun tenindeki izlerini örtmek içindi – maya. Sonra telaşla baktım da sana, Dingin ve sessiz süzülüyordu sözlerim yanaklarından. Çok uzaktım yaşamaya, biliyorum. İçim dışıma küsmüştü, Dışım neredeydi kimse bilmiyordu. Ölümün Eros’tan, yaşamın Thanatos’tan öğrenecek nesi vardı? Apriori seviyordum seni, aposteriori terkediyordun beni, [...]
Bizler hepimiz yalancıyız, çünkü Dünün hakîkati yarının yalanıdır, Oysa söylenenler değişmeden kalır, Ve biz hakîkat ne söylerse onu yaşarız. Bu sene dostuma hissettiğim sevgi, Ona geçen sene hissettiğim sevgiden farklıdır. Bir yalan olurdu, böyle olmasaydı. Ve yine de durmadan sevgi sevgi diye söylenip duruyoruz! Sanki değeri olan bir paraymış da Bir çiçek değilmiş gibi, [...]
insana yolculuğumun son gününde itiliverdim gemiden sırtımda ses dolu bir çantanın baharat kokusuyla umudun son sıçrayışıydı bilincimin gri hücrelerine süzülen o doğa’l ışık kırıldı bir görünüp optik bir yanılsama olarak elektrikler kesildi çalışamadım örtmenim sorular da beklemediğim yerden geldi hem yaşlanmış zihnimin hem de tozlu odalarında yitip giden uzun ve artık yaşanmış itiş kakış bir [...]
“Hayat bir sokak köpeğinin başıboş dolaşmasıdır.“ der Garip akımının en uzun yaşayan şairi Melih Cevdet Anday. Yedikule İstanbul’un en eski ve yoksul semtlerinden biridir. Sokaklarında yaz boyu bağırış çağırış içinde onlarca çocuk oynar ve boz renkli müflis sokak köpekleri de apartman ve otomobil gölgelerinde uyuklamaya çalışır. O sokak köpekleri gün dönmeye başlayıp da güneş altında [...]
Hangisi daha öğreticidir bilmiyorum. Ama takım benden ne bekliyor, biliyorum. Bu anın hayalini de defalarca kurdum. Defalarca, kimi zaman başardım, kim zamansa… Hayalimde, rüyamda, gerçek hayatta oynadığım maçlarda, son iki saniyede top bana geldiğinde başımı nasıl hızla kaldırıp potaya baktığımı, potanın gerçekte olduğundan nasıl da çok daha uzak göründüğünü ama yine de dizlerimin üzerinde yaylanarak [...]
Terapistinin muayenehanesinin arka sokağa bakan kapısını sertçe çekip kendini dışarı attı. Zorlu geçen seansın göğüs kafesine oturan ağırlığından kurtulmak ister gibi derin bir nefes aldı. İyi mi yapmıştı terapiye başlamakla? Hayır, eski defterler bu kadar açılmışken bunu sorgulamanın sırası değildi. “Başladığın işi bitir Ezgi!” dedi kendine. Henüz terapinin bitebilecek bir şey olmadığını bilmiyordu. Karar verir [...]
