Çek git ve çek içine gidişini,
Yanıma kâr kalmasın kaldıkların kar izleri örttüğünde.
Sizler hâlâ oradaydınız hayatımın tam orta yerinde,
Çek git artık ve çek içini gidişine.
Ayağa kalk ve uzan yüzüme nevresimler buruşmuşken
Yastık ıslanmışken terden uzan ve
Dokun senin olana senin olanla
Senin olandan yola çıkarak dön de
Bak bana nerede kalmışsam
Sen gittikten sonra.
Nefes almak hep zordu ama bilmiyordum ağrısını
Bencillik sonunda merhameti doğurur mu gerçekten?
Kötülük hücrelerimize sinmiş istemeyse
Bilmek ne işe yarar senin yanında?
Dişlerinle yanaklarını kemiriyordun – hâlâ
Uzanıp sol göğsündeki beni anımsıyorum – parmaklarım titriyor.
Başını çevirip bana baktığında
Deli gözlerle neden gülümsediğimi soruyorsun
Evet ben sende gülüyorum hayata kahkahalarla.
Gül, ölüyorum işte diyorum hem de Rumca
Şen bir şarkının tam ortasında.
Dönüp gittin ve bir daha gelmedin
Sadece gelmesen yine iyi bir de dünyayı susturdun giderken
Sonra ocağı kontrol ettin, tam üç kere
Ve sustun sustun sustun, tam üç kere.
Causa formalis!
